Η ωτοσκλήρυνση είναι μια ασθένεια που προκαλεί σταδιακή εξασθένηση της ακοής. Εμφανίζεται συνήθως στην πρώιμη ενήλικη ζωή, αλλά συχνά δεν γίνεται αντιληπτή μέχρι τη μέση ηλικία. Μπορεί να επηρεάσει το ένα ή και τα δύο αυτιά. Μερικές φορές η ακοή δεν χειροτερεύει και παραμένει στο ίδιο επίπεδο για χρόνια. Συνήθως επιδεινώνεται σταθερά ή μπορεί να επιδεινωθεί γρήγορα σε στρεσογόνες στιγμές της ζωής π.χ. εγκυμοσύνη. Το τελικό αποτέλεσμα μπορεί να είναι σοβαρή βαρηκοΐα.

Αιτίες
Τα ηχητικά κύματα που δέχεται το τύμπανο του αυτιού μεταφέρονται στο εσωτερικό αυτί από τρία μικρά οστά που ονομάζονται ακουστικά οστάρια. Το μικρότερο από αυτά τα οστάρια ονομάζεται αναβολέας. Αυτό το οστό προσαρμόζεται με τη βάση του σε μία οπή (ωοειδής θυρίδα) του εσωτερικού αυτιού και λειτουργεί σαν έμβολο. Στην ωτοσκλήρυνση η κίνηση του αναβολέα μειώνεται λόγω σχηματισμού νέου οστού γύρω από τη βάση του. Προς το παρόν δεν είναι απολύτως γνωστό γιατί ο οργανισμός δημιουργεί νέο οστό σε αυτήν την περιοχή.

Αντιμετώπιση
Οι περισσότεροι ασθενείς με ήπια νόσο δεν αναζητούν ποτέ ιατρική θεραπεία. Μερικοί ασθενείς λαμβάνουν φθόριο σε χάπια, αν και δεν υπάρχουν απόλυτες ενδείξεις ότι εμποδίζουν την επιδείνωση της νόσου. Σε ασθενείς με σημαντικό πρόβλημα στην ακοή, υπάρχουν δύο επιλογές, είτε τοποθέτηση ακουστικού βαρηκοΐας που όμως δεν εμποδίζει την επιδείνωση της νόσου, είτε χειρουργική επέμβαση (αναβολοτομή).
Ο χειρουργός ΩΡΛ είναι σε θέση να διακρίνει το στάδιο της πάθησης καθώς και να προτείνει και να εφαρμόσει την κατάλληλη θεραπεία σε κάθε ασθενή.