Ο θυρεοειδής αδένας βρίσκεται στο κάτω μπροστινό μέρος του λαιμού, μπροστά από την τραχεία και τον οισοφάγο και έχει δύο λοβούς (αριστερό και δεξί) πάνω από την τραχεία που ενώνονται με έναν «ισθμό». Ο αριστερός και ο δεξιός λοβός δεν είναι ο καθένας μεγαλύτερος από 2 ίντσες.

Η κύρια λειτουργία του θυρεοειδούς αδένα είναι η παραγωγή της θυρεοειδικής ορμόνης. Η θυρεοειδική ορμόνη, γενικά, επηρεάζει το μεταβολισμό μας. Είναι σημαντική για την ανάπτυξη, την παραγωγή ενέργειας και το μεταβολισμό. Ο θυρεοειδής αδένας παράγει πολλές ορμόνες, συμπεριλαμβανομένων των Τ4, Τ3 και καλσιτονίνης. Η Τ4 είναι η ορμόνη που κυκλοφορεί κυρίως στην κυκλοφορία του αίματος για να παραδοθεί στα κύτταρα σε όλο το σώμα ενώ η Τ3 είναι η ενεργή μορφή της ορμόνης που βρίσκεται μέσα στα κύτταρα του σώματος. Το ιώδιο είναι ζωτικής σημασίας για την εύρυθμη λειτουργία του θυρεοειδούς αδένα ώστε να παράγει αυτές τις ορμόνες.

Υπάρχουν πολλές διαφορετικές ανωμαλίες που μπορεί να προκύψουν και να διαταράξουν την κανονική λειτουργία του θυρεοειδούς αδένα. Αυτές περιλαμβάνουν μάζες του θυρεοειδούς, που ονομάζονται «οζίδια», καρκίνο του θυρεοειδούς, μεγέθυνση του θυρεοειδούς αδένα (που αναφέρεται ως «βρογχοκήλη»), πολύ μικρή παραγωγή θυρεοειδικών ορμονών ή «υποθυρεοειδισμός» και υπερβολική παραγωγή θυρεοειδικών ορμονών, που ονομάζεται «υπερθυρεοειδισμός».

Όζοι θυρεοειδούς

Τα οζίδια του θυρεοειδούς είναι ο πιο συνηθισμένος λόγος που οι ασθενείς ζητούν τη γνώμη ενός χειρουργού κεφαλής και τραχήλου. Οι όζοι του θυρεοειδούς είναι πολύ συχνοί, αποκαλύπτονται στο 4%-8% των ενηλίκων με φυσική εξέταση και σε ακόμη περισσότερους ασθενείς εάν γίνει υπερηχογράφημα θυρεοειδούς. Οι πιθανότητες εμφάνισης όζου θυρεοειδούς αυξάνονται με την αύξηση της ηλικίας. Οι όζοι του θυρεοειδούς μπορεί να είναι μεμονωμένοι (εάν υπάρχει μόνο ένας) ή πολλοί, μία κατάσταση γνωστή ως πολυοζώδης βρογχοκήλη. Οι περισσότεροι όζοι του θυρεοειδούς είναι καλοήθεις. Ωστόσο, οι περισσότεροι καρκίνοι του θυρεοειδούς εμφανίζονται με τη μορφή ενός όζου του θυρεοειδούς. Συνολικά, η συχνότητα εμφάνισης καρκίνου του θυρεοειδούς σε ένα οζίδιο του θυρεοειδούς είναι περίπου 10%, αλλά πολλοί διαφορετικοί παράγοντες επηρεάζουν αυτό το ποσοστό. Μελέτες δείχνουν ότι όσο μεγαλύτερο είναι το οζίδιο, τόσο μεγαλύτερος είναι ο κίνδυνος καρκίνου του θυρεοειδούς.
Όταν ανακαλυφθεί ένας όζος του θυρεοειδούς, η διαγνωστική προσέγγιση περιλαμβάνει πέραν της λήψης ιστορικού και της φυσικής εξέτασης, εργαστηριακή αξιολόγηση των επιπέδων θυρεοειδικών ορμονών στο αίμα, υπερηχογράφημα θυρεοειδούς και συχνά βιοψία του όζου με βελόνα υπό υπερηχογραφική καθοδήγηση (FNA) για να προσδιοριστεί η φύση του όζου.

Καρκίνος θυρεοειδούς
Η συχνότητα του καρκίνου του θυρεοειδούς αυξάνεται τα τελευταία χρόνια, πιθανώς λόγω των καλύτερων τεχνικών ανίχνευσης. Ο καρκίνος του θυρεοειδούς είναι πιο συχνός σε νεότερους ενήλικες, σχεδόν τα δύο τρίτα των περιπτώσεων διαγιγνώσκονται σε άτομα ηλικίας κάτω των 55 ετών και το 2% των καρκίνων του θυρεοειδούς διαγιγνώσκονται σε παιδιά.
Υπάρχουν διάφορες μορφές καρκίνου του θυρεοειδούς. Η πιο κοινή μορφή είναι γνωστή ως θηλώδες καρκίνωμα και αποτελεί το 80% όλων των καρκίνων του θυρεοειδούς. Αναπτύσσεται συνήθως αργά, αλλά μπορεί να γίνει πιο επιθετικός και τείνει να εξαπλώνεται στους λεμφαδένες στο λαιμό και μερικές φορές σε άλλα σημεία του σώματος. Ο συγκεκριμένος τύπος καρκίνου θεραπεύεται πλήρως όταν η διάγνωση είναι έγκαιρη.
Το θηλακιώδες καρκίνωμα του θυρεοειδούς, όπως και το θηλώδες, είναι γνωστό ως «καλά διαφοροποιημένος» καρκίνος του θυρεοειδούς. Αυτός ο τύπος γενικά δεν εξαπλώνεται στους λεμφαδένες του λαιμού, αλλά μπορεί να εξαπλωθεί σε άλλα μέρη του σώματος. Ο καρκίνος των κυττάρων hurthle (Hurthle cell carcinoma) είναι μια παραλλαγή του θηλακιώδους καρκίνώματος, ο οποίος μπορεί να είναι πιο επιθετικός και ο οποίος αποτελεί περίπου το 2% όλων των καρκίνων του θυρεοειδούς. Όπως το θηλώδες καρκίνωμα έτσι και το θηλακιώδες είναι πλήρως θεραπεύσιμο μετά από έγκαιρη διάγνωση.
Το μυελοειδές και το αναπλαστικό καρκίνωμα του θυρεοειδούς είναι πολύ λιγότερο συχνοί. Το λέμφωμα, ένας τύπος καρκίνου που ξεκινά συχνότερα από τους λεμφαδένες, και άλλοι πολύ λιγότερο συνηθισμένοι καρκίνοι, εμφανίζονται επίσης στον θυρεοειδή αδένα.
Η θεραπεία για καρκίνους του θυρεοειδούς γενικά περιλαμβάνει χειρουργική επέμβαση του θυρεοειδούς («ολική θυρεοειδεκτομή») και συνήθως ένα χάπι ραδιενεργού ιωδίου που χρησιμοποιείται εφάπαξ. Αυτή η θεραπεία ραδιοϊσοτόπου χρησιμοποιείται για την εξάλειψη τυχόν υπολειπόμενων κυττάρων του θυρεοειδούς στο σώμα. Η θεραπεία με ραδιενεργό ιώδιο συνήθως χορηγείται από ενδοκρινολόγο. Όλοι οι ασθενείς με ιστορικό καρκίνου του θυρεοειδούς χρήζουν ιατρικής παρακολούθησης εφ’ όρου ζωής.

Άλλες παθήσεις του θυρεοειδούς
Άλλες κοινές ανωμαλίες του θυρεοειδούς αδένα περιλαμβάνουν τη διόγκωση του θυρεοειδούς («βρογχοκήλη»), η οποία μπορεί να δημιουργήσει συμπιεστικά συμπτώματα στο κάτω μέρος του λαιμού, όπως πίεση στην τραχεία και δύσπνοια, δυσκολία στην κατάποση και βραχνάδα. Οποιοδήποτε από αυτά τα συμπτώματα συνήθως απαιτεί παραπομπή σε ΩΡΛ χειρουργό κεφαλής και τραχήλου. Ο υποθυρεοειδισμός (πολύ μικρή παραγωγή θυρεοειδικών ορμονών) και ο υπερθυρεοειδισμός (υπερβολική παραγωγή θυρεοειδικών ορμονών) είναι επίσης συχνοί. Εάν αυτά δεν σχετίζονται με οζίδια του θυρεοειδούς, βρογχοκήλη ή συμπιεστικά συμπτώματα, αυτές οι καταστάσεις αντιμετωπίζονται συχνά με φάρμακα ή άλλες μη χειρουργικές θεραπείες.