Οι βραγχιακές κύστεις οφείλονται σε παγιδευμένο εμβρυϊκό ιστό στον αναπτυσσόμενο λαιμό. Θεωρούνται συγγενείς μάζες επειδή υπάρχουν κατά τη γέννηση. Αν και υπάρχουν μερικές φορές κατά τη γέννηση, είναι δυνατόν να εμφανιστούν και παρά πολύ αργότερα στη ζωή.

Πώς παρουσιάζεται μια βραγχιακή κύστη;

Τις περισσότερες φορές είναι ασυμπτωματικές, αλλά μπορεί να μολυνθούν και να παροχετευθούν αυτόματα προς τα έξω. Οι κύστεις, συνήθως εμφανίζονται ως μια λεία, αργά διευρυνόμενη πλάγια μάζα στον αυχένα που μπορεί να αυξηθεί σε μέγεθος μετά από λοίμωξη του ανώτερου αναπνευστικού συστήματος. Αυτά τα συμπτώματα μπορεί να μην εμφανιστούν μέχρι την ύστερη παιδική ηλικία ή μερικές φορές και την ενήλικη ζωή.

Πώς διαγιγνώσκονται;

Οι διαγνωστικές εξετάσεις μπορεί να περιλαμβάνουν αξονική τομογραφία, υπερηχογράφημα και βιοψία με λεπτή βελόνα.

Πώς αντιμετωπίζονται;

Η συντηρητική αντιμετώπιση μερικές φορές προτείνεται εάν οι κύστες είναι ασυμπτωματικές, δεν έχουν μολυνθεί, ανευρέθηκαν τυχαία ή εάν το παιδί θεωρείται πολύ μικρό για χειρουργική επέμβαση (συνήθως <1-2 ετών). Ωστόσο, η χειρουργική εκτομή συνιστάται συχνά, ειδικά όταν είναι συμπτωματικές ή έχουν μολυνθεί ή εάν υπάρχει οποιαδήποτε αβεβαιότητα σχετικά με τη διάγνωση. Συνιστάται πλήρης χειρουργική εκτομή, αλλά μπορεί να είναι δύσκολη (λόγω της στενής εγγύτητας της έσω σφαγίτιδας φλέβας και των καρωτιδικών αγγείων που βρίσκονται κοντά σε αυτές τις βλάβες). Εάν αφαιρεθούν ατελώς, μπορεί να επανεμφανιστούν ενώ η χειρουργική επέμβαση βραγχιακών κύστεων αποφεύγεται κατά τη διάρκεια επεισοδίου οξείας λοίμωξης ή εάν υπάρχει απόστημα.

Η χειρουργική εκτομή αποτελεί την οριστική θεραπεία, γίνεται υπό γενική αναισθησία και η τομή διενεργείται πάνω σε κάποια ρυτίδα του λαιμού διασφαλίζοντας έτσι άριστο αισθητικό αποτέλεσμα μετεγχειρητικά. . Οι ασθενείς μπορεί να πάνε σπίτι την ίδια μέρα ή να μείνουν μια νύχτα στο νοσοκομείο ανάλογα με το μέγεθος και τη θέση της βλάβης. Συνήθως τοποθετείται μια μικρή παροχέτευση στην πληγή και διατηρείται στη θέση της για 1-2 ημέρες. Μετά την επέμβαση, ο ασθενής πιθανότατα θα έχει κάποια ενόχληση και συνήθως συνταγογραφούνται παυσίπονα. Τα ράμματα αφαιρούνται συνήθως μια εβδομάδα μετά την επέμβαση.